Interview met een creatieve beelddenker

Op 11 juni ging ik langs bij Desirée Kradolfer. Ze is interieurontwerpster en heeft een eigen bedrijf waar ze allerlei projecten uitvoert omtrent interieurontwerpen. Ze heeft me allerlei projecten, tekeningen en moodboards getoond en uitgelegd wat je allemaal doet tijdens zo'n project. Daarna heb ik haar nog een paar vragen mogen stellen. Mij lijkt het namelijk een interessant beroep en misschien zijn er lezers die er ook wel in geïnteresseerd zijn. Ik heb haar wat vragen gesteld om een beter beeld te creëren of interieurontwerper het juiste beroep voor je zou kunnen zijn.

• Waarom past uw beroep zo goed bij u?
Ik ben een creatief persoon en hou ervan om te creëren. Ik ben ook een echte beelddenker. Daarnaast heb ik van kinds af aan al een voorliefde voor architectuur en interieurs. Het is ook een adviserend beroep waarin er veel contact is met de opdrachtgevers en dat vind ik boeiend. Iedere vraag vraagt om een andere oplossing en soms ook een andere aanpak. Dat houdt het boeiend.

• Wanneer realiseerde u dat dit beroep uiets voor u was?
Mijn carrière is begonnen in het bedrijfsleven en zo heb ik uiteindelijk vele management en staffuncties bekleed. Na enkele sociale opleidingen, heb ik bedrijfskunde gestudeerd.
Mijn creatieve kant is daardoor een beetje op de achtergrond gekomen, terwijl deze kant wel altijd duidelijk aanwezig is geweest. Zo was ik als kind altijd al bezig met het herinrichten van mijn kamer en heb ik altijd al een voorliefde gehad voor interieurs. Ik weet dat ik al zo lang ik me kan herinneren bedacht wat ik zou veranderen aan interieurs als ik ergens op bezoek was. Enkele jaren geleden heb ik er voor gekozen om alsnog een opleiding te gaan volgen in die richting om hier op een professionele manier invulling aan te kunnen geven. Ik weet dat ik al zo lang ik me kan herinneren bedacht wat ik zou veranderen aan interieurs als ik ergens op bezoek was.

• Wat vindt u het leukste aan het beroep?
Wat ik het leukste aan mijn beroep vind, is dat ik iedere keer opnieuw mijn creativiteit kan aanwenden om een ruimte zo in te richten dat het aansluit bij gebruikerswensen en –eisen.
Het is steeds weer bijzonder om een idee dat vorm heeft gekregen in je hoofd en daarna op papier is uitgewerkt, uitgevoerd te zien.

• Wat vindt u daarentegen de mindere kanten aan uw beroep?
Minder leuke aspecten zijn op het moment dat het erg moeilijk is als creatieve zelfstandige om het hoofd boven water te houden en voldoende opdrachten binnen te krijgen. Aan de commerciële kant van je werk moet je dus ook creatief blijven.

• Vindt u voldoening in uw werk?
Jazeker, vooral wanneer ik tevreden klanten heb die ik heb geholpen om een woon- of werkomgeving te realiseren die hun dagelijkse leven positief beïnvloed.

• Is het beroep u zo bevallen, als u vroeger had gedacht?
Jazeker, ik moet wel zeggen dat ik daarnaast ook bedrijfskundige opdrachten uitvoer en culturele events organiseer. Ik hou ervan om met veel uitdagingen tegelijk bezig te zijn en naast mijn creativiteit ook mijn analytische kant te blijven aanspreken. Dit vind ik een mooie combinatie die goed bij me past.

• Waarom hebt u ervoor gekozen om een eigen bedrijf op te richten in plaats van ergens in dienst gaan?
Ik wilde graag voor mezelf werken na vele jaren in dienstverband te hebben gewerkt. Je kunt je bedrijf dan precies zo inrichten zoals je zelf wilt. Dat geeft veel energie en voldoening.

•  Was het moeilijk om uw bedrijf op te bouwen?
Ja, Dat duurde inderdaad wel een tijd voordat je een klantenkring hebt opgebouwd die vervolgens ook voor jou gaan doorvertellen wat je kunt.

• Over welke talenten of interesses zou een interieurontwerper moeten beschikken volgens u?
Een interieurarchitect moet naar mijn idee technisch onderlegd zijn, een ruimtelijk voorstellingsvermogen hebben en creatief zijn. Je moet uiteraard affiniteit hebben met architectuur en interieurs. Daarnaast is het ook zeer belangrijk dat je sociaal vaardig bent, omdat je veel interactie hebt met opdrachtgevers en andere projectleden. Tenslotte moet je ook projectmatig en systematisch kunnen werken omdat de opdrachten in projectverband worden uitgevoerd. Als je eenmaal gaat ontwerpen, is het ontwikkelen van een eigen stijl zeer belangrijk om jezelf te kunnen onderscheiden binnen een sterk concurrerende markt.

Ingezonden brief

Als trouwe abonnee van de NRC las ik op 24 mei 2012 het artikel 'Wij willen les van slimme en coole leraar en, niet van zesjes' van Casper Horsch. Hij stelt hierin aan de orde dat de vaardigheden van de leraren over het algemeen kwalitatief niet erg hoog zijn. Daarnaast geeft hij aan dat er een lerarentekort is en hoe dit tekort op te lossen. Casper Horsch stelt dat we anders tegen het beroep van leraar aan moeten kijken. Daarnaast is volgens Horsch de oplossing voor het tekort om de slechte kwaliteit van de leraren te verbeteren en om dat te bereiken, invoering van het Finse model. In dit model is het moeilijker om leraar te worden. In Finland moet je namelijk uitstekende cijfers halen om leraar te worden. Daarnaast pleit Horsch dat het beroep als leraar als 'cool' zal worden beschouwd. Ik ben het daar mee oneens en denk dat het Finse Model invoeren niet de juiste oplossing zal zijn.

Ten eerste werkt het Finse model waarschijnlijk niet zo goed als je alleen een deel van het model overneemt. Het Finse model bestaat namelijk uit meer dan een geselecteerd groepje hoogopgeleide leraren. Leraren worden daar niet alleen anders aangekeken omdat ze van de universiteit komen, maar waarschijnlijk is hun imago ook te danken aan de manier waarop ze lesgeven.
Verder is het zo dat als je nog selectiever wordt, er een groter tekort zal ontstaan. Er zijn al te weinig leraren en als je per se van de universiteit moet komen om te worden aangenomen, blijven er waarschijnlijk haast geen kandidaten over. Daarnaast is aan het begin van de rit het imago van leraar nog steeds slecht. Je zal dus meer moeten doen om studenten enthousiast te maken om te kiezen voor het beroep van leraar.
Aangezien met het Finse model volgens mij niet het doel wordt bereikt dat Horsch voor ogen heeft, geloof ik dat het beter is om leraren te trainen. Zo blijven er genoeg leraren. Ze kunnen op hun eigen zwakke punten worden geholpen en deze proberen te verbeteren. Het kan tenslotte geen kwaad om het onderwijs wat aantrekkelijker en leuker te maken voor leerlingen, zo wordt het imago van leraren vanzelf beter.

Klachtenbrief Hamster bv

Josephine Busman

Beukenstraat 3

4153 AC  BEESD

 Beesd, 4 februari 2015

  

Hamster bv

t.a.v. de heer M. Woudstra

Oude Gracht 31

2011 GL  HAARLEM

Betreft: serviceklacht Kootstra schaatsen

Geachte heer Woudstra,

Enige tijd geleden heb ik bij uw winkel een bestelling gedaan voor een paar schaatsen van het merk Kootstra. Daarbij is door jullie een fout gemaakt en is vervolgens geen goede service geleverd. Door middel van deze brief wil ik mijn ontevredenheid over uw service toelichten.

In oktober 2014 heb ik bij uw winkel in Haarlem een bestelling gedaan voor Prolight 2 schaatsen van het merk Kootstra. Deze schaatsen waren in de uitverkoop en kostten € 100,00 per paar. Een medewerker van uw bedrijf gaf aan direct de bestelling te gaan doen en mij hiervan op de hoogte te houden. Nadat ik na enkele weken niets vernam, heb ik contact opgenomen met de winkel en kreeg het bericht dat de bestelling niet was doorgegeven. Het betreffende type schaatsen was vervolgens uitverkocht.

Derhalve moest ik een keuze maken voor een ander type schaatsen met een hogere prijs. Ik stelde voor om deze schaatsen met korting te leveren aangezien het een fout van uw firma was dat de bestelling niet was doorgevoerd. Dit voorstel werd echter afgewezen en ik heb de schaatsen uiteindelijk aangeschaft voor de normale prijs.

Eind november kreeg ik een telefoontje van één van uw medewerkers en kon ik mijn schaatsen ophalen. Bij de eerste training trok ik de veterbevestiging van mijn linkerschoen kapot. Hierop heb ik de schaatsen terug gebracht naar uw winkel. De oplossing die jullie boden, was om de schaatsen te repareren. Aangezien ik hier geen vertrouwen in had, deed ik het verzoek mij het aankoopbedrag terug te geven. Dit voorstel werd – net als mijn eerdere voorstel – afgewezen en ik kreeg uiteindelijk een tegoedbon die ik binnen twee maanden moest inwisselen. Er was geen verdere discussie over mogelijk.

U zult begrijpen dat ik inmiddels het vertrouwen in uw service ben verloren. Ik verzoek u om mij alsnog het volledige aankoopbedrag terug te betalen in contant geld. Ik wil niet op deze manier gedwongen worden om op zeer korte termijn alsnog bij u een aankoop te moeten doen, maar wil vrij zijn in mijn keuze. Ik hoop dat u hiervoor begrip heeft.

Hoogachtend,

Josephine Busman

Een onalledaagse kermis

Kerstkermis op het Gymnasium Camphusianum voor het goede doel

Op het Gymnasium Camphusianum in Gorinchem was het op donderdag 18 december geen normale schooldag. Kinderen en leraren organiseerden activiteiten om geld op te halen voor Serious Request's 'Hands off our girls'. En met een goed resultaat: naast een leuke middag hebben de activiteiten veel geld opgebracht.

De activiteiten 
Rond twaalf uur 's middags begonnen de activiteiten. Deze middag met activiteiten werd voor de derde keer georganiseerd en de middag wordt ook wel de 'Kerstkermis' genoemd. Er waren veel activiteiten die door de GDC (Goede Doelen Commissie van het Gymnasium Camphusianum) en een aantal leraren werden georganiseerd. Zo kon je bijvoorbeeld oliebollen of wafels eten, sponzen gooien naar de wiskundeleraar, een kijkje nemen in de 'onderwereld', een dancebattle houden tegen de natuurkundeleraar en veel meer. Een deel van de activiteiten waren er ook al de afgelopen jaren. Dit jaar misten we ook een paar activiteiten, die in de voorgaande jaren wel plaatsvonden. Zo was er geen 'levende fruitmachine', die vorig jaar de publiekstrekker was. Ook hebben de kunstdocentes hun hoelahoepels dit jaar thuis gelaten. Al deze activiteiten en het eten waren niet gratis, maar je moest zo rond de een à twee euro betalen. Op deze manier werd het geld verdiend voor Serious Request. De activiteiten waren verspreid door het hele gebouw: op de vijfde verdieping bevond zich de 'onderwereld', georganiseerd door de docenten van de klassieke talen, en in de gymzaal kon je korfballen. De 'onderwereld' maakte dit jaar zijn intrede en was vrij populair. Er stond op sommige momenten zelfs een wachtrij van een kwartier.

De opbrengst en het goede doel

De opbrengst van de middag was ook niet mis: € 3.616,05. Het bedrag is later veilig en wel afgeleverd door enkele leerlingen van de GDC bij het Glazen Huis. Met deze middag, en het bedrag wat is opgehaald, heeft het Gymnasium Camphusianum hun steentje bijgedragen aan de actie van Serious Request waarmee meisjes en vrouwen worden geholpen die slachtoffer zijn van seksueel geweld tijdens oorlog en conflicten. 

    Sponzen gooien naar de wiskundeleraar

Ingezonden brief hangplek jongeren

NRC Handelsblad, redactie Opinie
Postbus 8987
3009 TH Rotterdam

Josephine Busman
Komkommerstraat 32
4251 PS Kwamkwammerdam
06 23322332


Kwamkwammerdam, 6 januari 2015


Geachte redactie,

Een week geleden is een hangplek voor jongeren in een park in Kwamkwammerdam door de gemeente verwijderd. Ik woon toevallig in de buurt van het park, en dus ook in de buurt van de hangplek, en was het niet eens met het besluit van de gemeente.

De gemeente had als reden om de hangplek te verwijderen dat er veel last is van zwerfvuil en graffiti en daarnaast was er ook samenscholing van teveel jongeren. Ik begrijp dat de gemeente dit vervelend vindt, maar ik denk dat de hangplek verwijderen daarvoor niet de juiste oplossing is. Dan verplaats je het probleem namelijk. De jongeren zullen dan vanzelf een andere plek zoeken om rond te hangen, waar je waarschijnlijk met dezelfde problemen te kampen krijgt.
Ik vind het daarnaast zonde dat het is verwijderd omdat het naast een hangplek voor jongeren ook werd gebruikt als een verzamelpunt, ontmoetingsplek en moeders met kinderwagens en ouderen zaten er vaak uit de zon. Ik vind het jammer dat dit allemaal daardoor verdwijnt. Daarnaast moeten de jongeren hun eigen plek hebben om samen te komen.

Ik vind het dus zonde dat deze plek verloren gaat en ik denk dat de oplossing ergens anders moet worden gevonden. Je moet de jongeren hun plek om samen te zijn niet ontnemen, maar zorgen voor begeleiding door bijvoorbeeld jongerenwerkers binnen de wijk. Zo houd je meer grip op de situatie en behoudt iedereen toegang tot deze plek.

Met vriendelijke groet,

Josephine Busman